Vóór 2015 waren ontslagprocedures bij de kantonrechter relatief voorspelbaar. Het oude ontslagrecht De werkgever die de kantonrechter verzocht om een arbeidsovereenkomst te ontbinden, baseerde dat verzoek meestal op meerdere gronden. Vaak werd disfunctioneren van de werknemer aangevoerd in combinatie met verlies van vertrouwen in de voortzetting van de arbeidsrelatie. Als de kantonrechter disfunctioneren niet aannemelijk achtte, dan nam hij vaak wel aan dat de verhouding tussen partijen door de ontslagprocedure definitief was verstoord. Hij ontbond dan de arbeidsovereenkomst. En als hij de door de werkgever aangevoerde ontslaggronden niet sterk vond, compenseerde hij dat door de werknemer een vergoeding mee te geven die hoger lag dan de neutrale kantonrechtersformule. Ruim 95% van alle ontbindingsverzoeken werd destijds toegewezen. Niettemin voerden werknemers doorgaans verweer om een zo hoog mogelijke ontbindingsvergoeding te krijgen. De hoogte van die vergoeding wer...